سلامت نیوز: دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری تهران که روز گذشته تجمعی در اعتراض به طرح پرستار ی 9 ماهه برگزار کرده بودند بیانیه ای در پایان صادر کردند که در زیر میخوانید :
” بسمه تعالی ”
هر کس که ظلمی را مشاهده کند و در برابر آن واکنشی نشان ندهد دو گناه مرتکب شده یکی گناه آن عمل و دیگری گناه رضایت به آن. «امیرالمومنین (ع)»
این روزها ما دانشجویان پرستاری، سوالی ذهنمان را مشغول خود نموده است که آیا هدف از برنامه ی تحول سلامت این نبود که مردم شریف ایران، از خدمات شایسته تر حوزه بهداشت و درمان برخوردار شوند و مگر شعار دانشکده ی پرستاری تعهد حرفه ای ، استعلای بالینی و پژوهش پرستاری و مامایی نمی باشد؟
پس چگونه امکان دارد که افرادی تنها با گذراندن دوره ای کوتاه مدت، آن هم در واحد پراتیک دانشکده ی خودمان باعث تحقق این شعارها شوند؟ آیا پرورش بهیار یک ساله پاسخ صحیحی به این اهداف است؟ آیا وجود این افراد خود به تنهایی ناقض این شعار ها نیست؟
از نظر جناب آقای میرزابیگی ، معاون پرستاری وزارت بهداشت و رئیس سازمان نظام پرستاری ، در سال های پیش هم سه رده قبل از کارشناسی پرستاری وجود داشت،کاردانی،بهیاری و کمک بهیاری.
لازم است یادآوری کنیم که بهیاران در سال های گذشته، حداقل دو سال آموزش می دیدند و شرح وظایف بسیار محدود تری نسبت به افرادی که تنها با گذراندن دوره ای نه ماهه وارد سیستم درمان شوند داشتند و همینطور از سال های ابتدایی دهه هفتاد، رویکرد وزارت بهداشت، حذف بهیار از سیستم سلامت کشور و ارتقای کیفیت خدمات درمانی و تربیت نیروی متخصص در این راستا می باشد.
در ادامه ایشان می فرمایند، در حال حاضر بخش زیادی از کار بیمار، روی زمین مانده است که در شرح وظایف و در شان پرستاران دانشگاهی نیست. در پاسخ به این قسمت از سخنان ایشان، باید گفت، میتوانند از کمک بهیارهای آموزش دیده که بیش از بیست هزار نفر آماده به کار میباشند استفاده کنند که طی سالهای گذشته توسط نهادهای مختلف آموزش دیده اند و هرگز جذب بازار کار نشده اند.
آیا به نظر نمی رسد که برگزاری این دوره ها تنها برای سودجویی های مالی برخی افراد است؟ زیرا این افراد از حقوق مالی کمتری نسبت به پرستار برخوردارند و البته علم و تخصص کمتری!
درآستانه ی یکصدمین سالگرد پرستاری اکادمیک در ایران و اضافه شدن تخصص های جدید به پرستاری، امید این می رفت که پرستاری ایران پا به پای پرستاری بین الملل پیشرفت کند و دیگر کمتر شاهد خروج پرستاران از کشور باشیم، اما دیری نپایید که با پیدایش این رده ی ناموزون، امیدهای قشر پرستاری به دست نابودی سپرده شده و منجر به محدود کردن عملکرد پرستاران کارشناس و دوری از امر مراقبت مستقیم به بیماران و تبدیل آنها به نیروهای منفعل و فاقد انگیزه شد .
مشکلات موجود در پرستاری با تربیت نیروهای مشابه حل نمی شود، بلکه برای این مشکلات بهتر است مدبرانه راه حل های مناسب در نظر گرفت تا پرستاران تحصیل کرده با مدرک حداقل کارشناسی با رضایت بیشتر به انجام وظیفه بپردازند.
از نقش های مهم پرستاری، نقش حمایتی آن می باشد و پرستاران ، حداقل ? سال آموزش می بینند تا از جان مددجویان در برابر خطرات مداخله ی افراد فاقد صلاحیت در فرایند درمان حمایت کنند.
بدین جهت ما دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، وظیفه ی خود می دانیم تا در برابر این حرکت نابخردانه که جان و سلامت مددجویان ما را تهدید می کند و سیستم پرستاری کشور را با یک عقب گرد بزرگ مواجه میکند، موضع خود را مشخص نموده و مخالفت خود را صریحا با برگزاری دوره های بهیاری یکساله (کمک پرستاری) ،علی الخصوص در ساختمان پراتیک دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، ابراز نماییم.
ما معتقدیم این رده باید در محدوده نیروی خدمات آموزش ببیند و بکار گرفته شود.
ما، خواستار عدم برگزاری دوره جدید و اصلاح و تعدیل شرح وظایف شرکت کنندگان این دوره هستیم. بدین ترتیب که موارد ذیل از شرح وظایفشان حذف شود:
1. شرکت در احیا پایه
2. تزریق ریر جلدی
3. کنترل وثبت علایم حیاتی
4. انجام گاواژ
5. دادن داروهای خوراکی
6. انواع بانداژ
7. برداشتن پانسمان ساده
8. ریختن قطره های گوش چشم وبینی
و همچنین نام این دوره نیز برای جلوگیری از سوء استفاده ،فاقد کلمه پرستار باشد، استفاده از عنوان بهیار نیز به دلیل ورود به حیطه درمان نامناسب میباشد وبرای جایگزینی، واژه بیماریار پیشنهاد میشود
.
لذا انتظار داریم تا معاونت محترم پرستاری وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی، ریاست محترم دانشگاه، دانشکده و اساتید محترم حامی ما در احقاق حقوق مددجوهایمان و صیانت از حرفه ی پرستاری باشند.
در صورت عدم تحقق خواسته هایمان از موضع خود عقب نشینی نکرده و در این زمینه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم بود. زیرا که ما قسم یاد می کنیم تا از جان مددجو،تا پای جان دفاع کنیم.
دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری تهران
نظر شما